عاشقه الزراعه

                      بسم الله الرحمن الرحيم 

" عاشقة الزراعة " 

كان ياما كان يا سعد يا اكرام ما يحلى الكلام الا بذكر النبى عليه افضل الصلاة و السلام ... 

كان فى بنت اسمها رقية ... سنها ٨ سنين.. 

بنوتة جميلة و عايشة مع ابوها و جدتها .. رقية من زمان اوى كان نفسها تربى حيوان أليف.. زى قطة او كلب او عصافير او سمكة .. 

و فعلا ابوها مكنش بيرفض ليها طلب و جابلها قطة جميلة 

صغيرة و عمرها شهرين .. 

رقية : الله ... جميلة اوووى .. انا هسميها حنان على اسم ماما .. مش انت قولتلى يا بابا ان ماما كانت جميلة اوى ..

الاب : اه يا رقية .. بس ده مش اسم قطة !!..

رقية : مش مهم ... المهم انها جميلة زى ماما الله يرحمها ..

و بدات رقية تلعب مع القطة الصغيرة اللى خايفة و بتجرى يمين و شمال .. و لما رقية قربت عشان تشيلها القطة خربشتها فى ايدها .. 

و بدات رقية تعيط بصوت عالى .. لحد لما ابوها جه و قرر انه يبيع القطة خوفا على رقية ..

رقية كانت معترضة و زعلانة جدا بس اللى حصل ..

ان ابوها اشترى ليها كلب صغير و قالها ده مش هيعض عشان لسه صغير اوى و عقبال ما يكبر هيكون اتعود عليكى ..

رقية فرحت بيه اوى و فعلا حبته و لعبت معاه طول اليوم 

و لما حست انها زهقت قررت تخرج من البيت تلف مع الكلب و تفسحه .. 

بس اللى حصل ان اول ما الكلب شاف الشارع جرى بسرعة فى اتجاه بعيد عن البيت 

رجعت رقية البيت على امل انه يعرف يرجع و استنت يوم و يومين و اسبوع لحد ما فقدت الامل انه يرجع تانى .. 

و بدا ابوها يفكر فى حاجه تعيش معاها و متعضهاش ولا تهرب منها ...

و فى اليوم التانى .. 

دخل ابو رقية بحوض سمك كبير ... مليان سمك ملون ..

و كالعادة رقية الطفلة الجميلة حبته جداا و فرحت بي .. 

و لكن بعد فترة الحوض اتكسر و السمك كله مات .. 

و رقية ابتدت تكره انها تتعلق بحاجه او تفرح بوجودها .. 

و لكن ابوها ابتدى يفكر فى فكرة عملية اكتر ..

و فى يوم من الايام ..

صحيت رقية على ريحة جميلة اوى .. 

خرجت بره اوضتها لقت ورد كتير اوووى و زرع نعناع و ارونفل ...

و قالت بتعجب : هو احنا فى بيتنا ولا فى جنينة؟!

الاب بضحك : فى بيتنا اللى هيبقى جنينة حلوة و هنسميها جنينة رقية ...

رقية : ازاى يعنى !

الاب : يعنى انتى عليكى تهتمي بالزرع ده عشان يكبر و يبقى أقوى من دلوقتى ...

و بالفعل رقية سمعت كلام ابوها ولان رقية وحيدة.... اهتمت بيه جدا لحد لما غصب عنها اتعلقت بيه و حبته ... بس كان جواها خوف انها تتحرم منه .. 

لحد لما عدى وقت و الزرع كبر و رقية اتعلمت بالزراعة و بدل ما عندها قصرية زرع ورد بقى عندها ٤ 

و بدل قصرية النعناع بقى ٣ 

و بدل قصرية الارونفل بقى ٥ 

و بدات تكبر و افكارها و طموحها تكبر ...

و فى يوم بعد سنين طويلة ....

رقية  بصوت عالى اوووى: بابااااااا .....

الاب بفزع : فى ايه يا رقية ! .. حصل ايه ؟!

رقية بفرحة : زرعت الفلفل الأخضر 🤩

الاب : برافو عليكى يا عفريتة .. هاا بقا قوليلى ناوية تدخلى كلية ايه ؟؟

رقية : كلية الزراعة طبعاااا......

و توتة توتة خلصت الحدوتة 

حلوة ولاااا